Sightseeings around BAJA SERBIA
  • days
  • hours
  • minutes
  • seconds
BAJA SERBIA je zamišljena kao CrossCountry - Takmičenje sa ciljem da privuče takmičare iz cele Evrope i obogati turističku ponudu, kako Braničevskog Okruga tako i Republike Srbije za još jednu atrakciju.

Centar dešavanje je Srebrno Jezero, opština Veliko Gradište, a prostire se pored Veliko Gradište kroz opštine: Golubac, Kučevo, Žagubica, Petrovac, Svilajnac, Žabari, Požarevac i Malo Crnice.
Putanja takmičenja prolazi pored dosta prirodnih bogatstva ali i pored kulturno-istorijskih znamenotisti Braničevkog Okruga, tako da mi svakom preporučujemo: dođite dan pre, a ostanite dva dana duže i obiđite neke od ovih destinacija:
Srebrno Jezero
Srebrno jezero je veštačko jezero na desnoj obali Dunava i predstavlja njen nekadašnji rečni rukavac koji je danas zatvoren dvema branama. Nalazi se na području Braničevskog okruga u istočnoj Srbiji, na dva kilometra od Velikog Gradišta. Prosečne je širine od 300 m, a prosečne dužine od 14 km.

Danas turistički magnet za ljude iz cele Srbije.
Ramska Tvrđava
Ram je tvrđava na desnoj obali Dunava u istoimenom selu, udaljena 25 km od Požarevca odnosno 15 km od Velikog Gradišta i nešto više od 100 km od Beograda. Smeštena je na steni koja se sa severoistočne strane spušta ka Dunavu. Pretpostavlja se da je podignuta nasuprot tvrđavi Haram koja se nalazila na suprotnoj strani reke, a od koje danas nije ništa ostalo.
Viminacium
arheološko nalazište u blizini Starog Kostolca, 12 km od Požarevca. Rimski vojni logor i grad nastao je u I i trajao do početka VII veka. Bio je jedan od najznačajnijih legijskih logora na Dunavu, a izvesno vreme i glavni grad rimske provincije Gornje Mezije, koja je obuhvatala najveći deo Srbije, severnu Makedoniju i deo severozapadne Bugarske.
Mamut Park
praistorijsko nalazište, gde je otkriven ceo skelet mamuta. Ovaj skelet je pronađen na 270 metara istočno od Carskog mauzoleja. Mamut potiče iz praistorijskog perioda, miocena od pre 5.000.000 godina. Nađen je u slivu pradelte reke Morave, koja se formirala kada se povlačilo Panonsko more.

Mamut pripada izuzetno retkim vrstama i među najstarijim je na svetu. Do sada je u svetu pronađeno dvadesetak mamuta i to uglavnom tokom 19. veka, ali nijedan od njih nije očuvan na licu mesta. Zbog toga, ovaj mamut ima poseban značaj i posebnu važnost. U doba iz kojeg mamut potiče, na našim prostorima je još prisutna topla klima (blaga varijanta suptropske) sa mnogo toplofilne vegetacije koja će kasnije nestati nailaskom hladnih klimatskih ciklusa u ledenom dobu pleistocena.
Tvrđava Golubac
Golubački grad ili tvrđava Golubac je srednjovekovna tvrđava, spomenik kulture od izuzetnog značaja. Nalazi se u Nacionalnom parku Đerdap, na desnoj obali Dunava, 4 km nizvodno od današnjeg naselja. Smeštena je na visokim liticama, na mestu na kom se reka sužava, na samom ulazu u Đerdapsku klisuru.

Tvrđava je građena lepezasto i sastoji se od tri dela: prednjeg, zadnjeg i gornjeg grada (sa citadelom). Čini ga ukupno 10 kula i dve velike kolske kapije. Ispred tvrđave je bilo civilno naselje, o čemu danas svedoče samo neki delimično istraženi objekti.
Nacionalni Park Đerdap
Na površini od 63.786,48 hektara duž 100 kilometara desne obale Dunava, od Golupca do Karataša kod Kladova prostiru se zone sa različitim režimom zaštite objekata prirode, spomenika kulture, faune i vegetacije reliktnih vrsta, koje potvrđuju razvoj vegetacionih serija od nastanka do današnjih dana.
Lepenski Vir
jedno od najvećih i najznačajnijih mezolitskih i neolitskih arheoloških nalazišta. Smešteno je na desnoj obali Dunava u Đerdapskoj klisuri, u Srbiji, u centralnom delu Balkanskog poluostrva. Ovaj lokalitet, koji je ime dobio po dunavskom viru, bio je sedište jedne od najvažnijih i najsloženijih kultura praistorije. Između 1965. i 1970. otkriveno je ribarsko lovačko naselje sa začecima kultivacije i domestifikacije. Tokom iskopavanja otkriveno je sedam sukcesivnih naselja i 136 objekata (kako stambenih, tako i sakralnih) izgrađenih u ranom mezolitu, u periodu od oko 9500. do 7200. godine pre naše ere (Proto Lepenski vir 1 i 2), a zatim u ranom i srednjem neolitu, od oko 6250. do 5500. godine pre naše ere (Lepenski Vir I-III).
Manastir Tuman
Manastir Tumane je pravoslavni manastir Eparhije braničevske Srpske pravoslavne crkve. Nalazi u Golubačkoj dolini na samoj obali istoimenog potoka, 12 km udaljen od Golupca. Zahvaljujući verskom turizmu manastir je postao najposećeniji manastir na prostoru Srbije s početka 21. veka.

Za ime manastira vezano je nekoliko predanja za Miloša Obilića, proslavljenog kosovskog junaka. Miloš je rođen u obližnjem selu Kobilje, a imao svoj dvorac u obližnjem selu Dvorište. Prilikom odlaska u lov nehotice je ranio isposnika Zosima Sinajita koji je prebivao u obližnjoj pećini. Kada ga je poneo vidaru na lečenje pustinjak mu reče Tu mani tj. Nema leka - pusti da tu umrem. Da okaje greh Miloš podiže zadužbinu- manastir u koji položi Zosimove mošti. Dok je zidao manastir stiže knežev poziv da dođe u boj. Tu mani, pa dođi na Kosovo. Od dvostrukog tu mani manastir dobija ime Tuman.
Vrelo Šumeća
Vrelo "Šumeće" se nalazi u istoimenom zaseoku sela Turija. Ovo kraško vrelo je najjače vrelo u opštini Kučevo. Iz omanjeg pećinskog otvora u podnožju severnih obronaka planinskog masiva ’’Đula’’, koji i inače obiluje izvorima, na površinu izbija besprekorno čista voda koja odmah formira jak potok. Već na par stotina metara nizvodno, pojavljuje se i jedan manji vodopad, a njegova voda pokreće nekoliko seoskih vodenica. Okolina je lepa i priatna za izlete.
Za vreme velikih suša, snaga vrela padne na desetak litara u sekundi. Ne pamti se da je ova voda ikada presušila. Voda na samom vrelu je za piće. Do vrela se relativno lako stiže, a put kojim se dolazo je makadam. Dobro je urađen i redovno se održava, tako da do vrela mogu doći i putnički automobili. Ipak preporučujemo da određeni deo prepešačite, kako bi ste uživali u čistom vazduhu i očuvanoj prirodi.
Vodopad Burev
Vodopad Burev nalazi se u ataru sela Ševica, na mestu zvanom “Burev”. Ševička reka, desna pritoka Peka skoro na samom izvoru stvara neobično interesantan vodopad. Potok, koji nastaje iz snažnog kraškog izvora u podnožju visoke stene, posle 50 metara račva se na više manjih rukavaca, koji zatim padaju sa bigrene terase, široke oko 30 metara, stvarajući veći broj minijaturnih kaskadnih vodopada u vidu tankih, čipkastih vodenih zavesa.
Pravi doživljaj će te doživeti ako siđete u podnožje vodopada, do koga će te najlakše doći ako plato na kome se nalazi izvor zaobiđete sa desne strane. Ako imate avanturističkog duha, volite očuvanu prirodu i ne očekujete poseban komfor, Ševički vodopad je idealna mesto za posetu. Ostalima predlažemo da sačekaju dok se ne uredi postojeći prilazni put i okolni teren. Vodopad se nalazi jedan kilometar od l okalnog asfaltnog puta koji vodi od centra Ševice prema zaseoku Brsani. Od Kučeva je udaljen 13 kilometara.
Pećina “Ravništarka”
Ravništarka spada u red velikih pećina Srbije. Glavni pećinski kanal dugačak je 501,5 metara, dok je ukupna dužina svih pećinskih kanala preko 600 metara. Dužina turističke staze kroz pećinu iznosi 550 metara. Kroz Ravništarku protiče potok Ponorac, koji izvire 2 km uzvodno u znatno manjoj, Bisinoj pećini.
Pećinski nakit Ravništarke je po lepoti ravan onom u Ceremošnji. Za razliku od Ceremošnje, koja je u suštini skup nekoliko velikih dvorana, Ravništarka ima samo jednu pećinsku dvoranu – “Crni Dvorac”. Pečat Ravništarki daje njen glavni kanal, koji liči na gigantski tunel bogato ukrašen najraznovrsnijim pećinskim nakitom. Od figura, posebno se izdvajaju Šarac Kraljevića Marka, Glavonje i Lepa Ravništarka, koja je ujedno i amblem pećine. Kao aktivna rečna pećina, Ravništarka je siromašna podnim nakitom, ali zato vrlo bogata tavaničnim i zidnim nakitom. U pećini je temperatura 8 – 10 stepena. Ulaz u pećinu se nalazi na nadmorskoj visini od 406,6 m.
Pećina “Ceremošnja”
Pećina Ceremošnja se nalazi na severoistočnim obroncima Homoljskih planina, na nadmorskoj visini od 533 m, u podnožju njihovog najvišeg vrha, Velikog štubeja (940 m). U blizini je selo Ceremošnja, po kome je pećina i dobila ime. Za turističke posete je uređena 1980. godine. Ukupna dužina do sada istraženih pećinskih kanala je 775,5 m, dok je dužina turističke staze 431m. Pored pećine se nalazi restoran sa tradicionalnom kuhinjom Homolja.
Po bogatstvu nakita, pećina Ceremošnja je jedna od najlepših u Srbiji. Poznata je po velikim dvoranama koje krasi raznovrstan pećinski nakit – stalaktiti, stalagmiti, pećinski stubovi, draperije, okamenjeni vodopadi, galerije i td.
Manastir Vitovnica
Mаnаstir Vitovnicа se nаlаzi 13 km severoistočno od Petrovcа, u аtаru istoimenog selа. Leži nа reci Vitovnici, po kojoj je svаkаko i ime dobio, ispod sаmih Homoljskih plаninа.

Okružuje gа lep i živopisаn krаj, bogаt šumom i izvorskom vodom. Sаzdаn je pod sаmom stenom brdа Vrаnj, а sаmo petnаestаk metаrа južno od crkve teče Vitovnicа, kojа uprаvo tu izlаzi iz klisure. Povelje o osnivаnju mаnаstirа nemа ni u prepisu, niti postoji bilo kаkаv drugi pisаni trаg o ktitoru i vremenu nаstаnkа Vitovnice. Sаčuvаno je sаmo nekoliko vаrijаnti predаnjа po kojimа je mаnаstir sаgrаdio krаlj Milutin posle pobede nаd bugаrskim feudаlcimа Drmаnom i Kudelinom oko 1290. godine. а steni, kojа se uzdiže iznаd mаnаstirа, po predаnju, bilа je mаlа crkvicа (kаpelа) čiji se ostаci još poznаju. Nа istoj steni, pored nekаdаšnje kаpele, postoji i divnа omаnjа pećinа. Predаnje govori dа su se u njoj, još dаleko pre postаnkа mаnаstirа Vitovnice, podvizаvаli monаsi i mаlа crkvicа nа kаmenu služilа im je zа bogosluženje.
Krupajsko Vrelo
Homoljski kraj je poznat kao velika ekološka oaza. Krupajsko vrelo predstavlja jednu od prirodnih retkosti i obeležja ovog kraja. Svojom jedinstvenom lepotom, ovo izvorište, koje na površini stvara kraško jezero, neodoljivo mami u carstvo šuma, voda i čistog planinskog vazduha. Lekovite vode termalnog izvora, koje se mešaju sa hladnom izvorskom vodom Krupajskog vrela, upotpunjuju sliku ovog bajkovitog predela.
Gornjacka Klisura
Gornjačka klisura je duga 16 km, a čine je četiri velika meandra. Na platou jednog od njih, na levoj obali Mlave, nalazi se manastir Gornjak, koji je ime dobio po vetru koji duva u klisuri.
U klisuri se nalaze i brojni ostaci utvrđenja starog srpskog grada koji je prestao da živi posle pada Smedereva. Na ulazu u klisuru mogu se videti razrušene stražarske kule, koje su nekada služile za odbranu rimskog vojnog puta (Via militaris) što je prolazio ovuda vodeći za Niš. U Gornjačkoj klisuri takođe se mogu videti i ostaci srednjovekovne srpske mitropolije.
Manastir Gornjak
Manastir Gornjak se nalazi u dolini reke Mlave, između Petrovca na Mlavi i Žagubice, 65 km jugoistočno od Požarevca, odnosno na 18 km od Petrovca ka Žagubici. Izgrađen je u periodu od 1376-1380. godine kao zadužbina kneza Lazara. Sudeći po mnogobrojnim pomenima u istorijskim izvorima, u manastiru se živelo bez prekida. Od srednjovekovnih građevina sačuvale su se glavna manastirska crkva, posvećena Vavedenju i kapela u pećini, posvećena Svetom Nikoli.
Manastir Reškovica
“Srpski Jerusalim skriven u Homoljskim planinama”
Srpski pravoslavni manastir Reškovica nalazi se nedaleko od mesta Ždrelo, na putu Petrovac na Mlavi-Žagubica. Manastir ima tri hrama u izgradnji, postavljena su na sprat jedan iznad drugog, a posvećena Svetim Apostolima, Svetoj Ekatarini i Svetoj Trojici. Ovaj čudesni hram u dolini među planinskim vrhovima istočne Srbije zadužbina je kneza Lazara.
To je prvi skitski manastir u Srbiji posle srednjeg veka, u kom se živelo i živi po jerusalimskim pravilima.